Σήμερα γιορτάζει και η Παναγία της Ρόμβου(ή Ρόμβης ή Ρομπιάτισσας στα Ακαρνανικά Όρη και συγκεκριμένα στο Περγαντί) πάνω από το χωριό Βάτος.Χτισμένο π σε δύσβατη περιοχή,με τα θεμέλια του δεμένα πάνω σε τεράστιους βράχους.
Η νότια πλευρά του ,βρίσκεται σχεδόν στην άκρη του γκρεμού.
Απο εκεί κατεβαίνει κανείς δύσκολα για να φτάσει στη σπηλιά,όπου είδαν το όραμα της Παναγίας.
Ο ρυθμός του είναι μονόκλιτη βασιλική και παλιά η σκεπή του ήταν με πλάκες.
Το μοναστήρι στα αριστερά και δεξιά έχει χτισμένα κελιά,τεράστια πλακόστρωτη αυλή (παλιά υπήρχε και πηγάδι) .
Στην Επανάσταση η συμβολή του ήταν σημαντική,καθώς βοηθούσε οικονομικά τον Αγώνα κι εκεί έβρισκαν καταφύγιο οι τραυματισμένοι.
Επίσης διέθετε βιβλιοθήκη όπου σώθηκαν πολλά αρχαία χειρόγραφα.
Το μικρό εκκλησάκι έχει τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 15-17ο αιώνα.
Λένε,οτι το μοναστήρι υπήρχε πολύ πιο πριν αλλά καταστράφηκε.
Στο σημείο,όπου σήμερα είναι χτισμένο το μοναστήρι βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας της Ρομπιάτισσας.
Επειδή το σημείο ήταν απρόσιτο,δεν υπήρχε δρόμος,οι κάτοικοι του Βάτου πήραν την εικόνα για να χτίσουν την εκκλησία χαμηλότερα σε προσβάσιμη περιοχή.
Το πρωί η εικόνα έλειπε.Υπέθεσαν οτι κάποιος πήρε την εικόνα και την ανέβασε εκεί που τη βρήκαν.
Κατέβαζαν την εικόνα και το πρωί κατά ένα ανεξήγητο τρόπο επέστρεφε στην αρχική της θέση.
Έτσι θεώρησα θέλημα της Παναγίας να χτιστεί το εκκλησάκι εκεί πάνω.
Η εικόνα της Παναγίας της Ρόμβου, ήταν θαυματουργή και μεγάλης αξίας.
Λένε,οτι κλάπηκε και σήμερα βρίσκεται στην Ιταλία.
Τα κελιά σήμερα είναι καινούργια,με ηλεκροδότηση ,κρεβάτια και σκεπάσματα από δωρεές πιστών.
Τα παλιά κελιά είναι γεμάτα από χειροποίητα υφαντά.
Παλιά στο μοναστήρι προσέλκυε πλήθος πιστών απ’ όλα τα χωριά του Ξηρομέρου( μερικοί που το είχαν τάμα ,πήγαιναν περπατώντας) και απο άλλα μέρη της Ελλάδος.
Πήγαιναν εκεί από νωρίς (για να βρουν διαθέσιμο κελί) την παραμονή της γιορτής και διανυκτέρευαν στο μοναστήρι.
Πολλές φορές αναγκάζονταν να πάνε περπατώντας απο τις παρυφές του βουνού γιατί ο δρόμος έκλεινε από κατολισθήσεις.
Σωστό πανηγύρι …την άλλη μέρα έμεναν μετά τη λειτουργία και έψηναν στη χάρη Της.
Μερικές χρονιές έκανε πολύ κρύο αλλά τίποτα δεν τους πτοούσε.
Το μοναστήρι δέχεται πολλές επισκέψεις το χρόνο αφού προτιμούν να βαφτίσουν τα παιδιά τους εκεί πάνω.
Σήμερα- στη χάρη Της-φέτος δεν είχε πολύ κόσμο.
Ομώνυμη εκκλησία υπάρχει και στην Αθήνα.
(οι φωτό είναι από την akarnania net,σύντομα θα τις αντικαταστήσω).
Ξηρομερίτισσα blog 