Χειροποίητο πλεκτό μπλουζοφόρεμα.

Πριν λίγες μέρες άρχισα το δεύτερο πλεκτό της ζωής μου  με βελόνες.
Με οδηγό ένα άλλο μπλουζοφόρεμα σε στενή γραμμή άρχισα.

Με τρία χρώματα ,δυο ειδών ζευγάρια βελόνες και πλέξη σε 4 σχέδια: μία καλή μία ανάποδη για το λάστιχο, γκρι λεπτό νήμα και πολύ λεπτές ( αυτοσχέδιες) βελόνες.
Για τον κορμό μαύρο με 5 καλή και 5 ανάποδη.
Και τέλος μόνο καλή και λευκό το » μπολερό» και τα μανίκια( εδώ δυσκολεύτηκα ).
Η αρχή είναι γαλλική λίγο αποτυχημένη 2 καλή ,2 ανάποδη.
Κορμός και μανίκια,πλεγμένα

με Νο 3 βελόνες.
Ο λαιμός είναι πλεγμένος πάνω στον κορμό σηκώνοντας θηλειές με 6 βελόνες κυκλικά.
Είναι ζιβάγκο με τελείωμα σε γωνία.
Στο τέλος τα έραψα.
Ίσως αν χρησιμοποιούσα πιο λεπτό νήμα να γινόταν πιο όμορφο.

Όλα τα νήματα είναι ακρυλικά .
Τόσο κόπο έκανα δεν θα τ’ ανέβαζα;
Δείτε το αποτέλεσμα:

Περιμένω κριτικές ( έχει λαθάκια)!

Ζωγραφίζοντας σε ακουρέλα με τέμπερες.

Να κι ένα έργο χειροπιαστό,όχι στο κινητό. Με τέμπερες λοιπόν και σε ακουαρέλα ζωγράφισα την πανσέληνο που αντικατοπτρίζεται σε μια λίμνη. Οι διαστάσεις είναι περίπου 30 x 30 εκ.

Γαλακτομπούρεκο με χειροποίητο φύλλο.

Μια άλλη συνταγή για γαλακτομπούρεκο με αγνά υλικά. Είναι το ίδιο νόστιμο. Υλικά: Για τα φύλλα ( 7 μεγάλα): 1 1/2 μέτρια φλυτζάνια τσαγιού χλιαρό νερό. 1 1/2 κοφτά κουτ.γλυκού αλάτι ψιλό 1 1/2 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο Αλεύρι όσο πάρει. Για τη γέμιση: 1600 γρ.γάλα πρόβειο ή αγελαδινό πλήρες 8 κουταλιές κοφτές αλεύρι για όλες τις χρήσεις 8 κουταλιές κοφτές κρέμα βανίλια Γιώτης 1 1/2 φλυτζάνι τσαγιού ζάχαρη 8 αυγά 1 γεμάτη κουταλιά σούπας βούτυρο Ή 2 κουτ.σ.ελαιόλαδο 1 γεμάτο κουτ.γλ.μπέικιν πάουντερ. Για το σιρόπι: 4 ποτήρια νερό 3 ποτήρια ζάχαρη Λίγη φλούδα λεμόνι Για την επάλειψη: 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο και 1/2 φλυτζάνι τσ.βούτυρο λιωμένο (τα αναμειγνύουμε). Εκτέλεση: Ετοιμάζουμε τα φύλλα. Ρίχνουμε το νερό,αλάτι λάδι,ανακατεύουμε και προσθέτουμε το αλεύρι σιγά σιγά ώσπου να μην κολλάει στα χέρια. Χωρίζουμε σε 7 μπαλάκια. Σκεπάζουμε με βαμβακερή πετσέτα. Βάζουμε στο μπλέντερ περίπου 400 γρ.γάλα ,το αλεύρι ,την κρέμα Γιώτης και χτυπάμε να διαλυθούν καλά. Βάζουμε το υπόλοιπο γάλα,τη ζάχαρη και το αλάτι και όταν ζεσταθεί προσθέτουμε το μείγμα με το αλεύρι. Ανακατεύουμε συνέχεια,ώσπου να πήξει ( θα κάνει φουσκάλες). Ρίχνουμε το βούτυρο,ανακατεύουμε να πάει παντού και σκεπάζουμε με μεμβράνη κατευθείαν στην επιφάνεια της κρέμας. Αρχίζουμε ν’ ανοίγουμε ένα – ένα τα φύλλα σε αλευρωμένη επιφάνεια ( αν κολλάει ανοίγοντας το πασπαλίζουμε με αλεύρι).Βουτυρώνουμε το ταψί και στρώνουμε το πρώτο. Κάνουμε την ίδια διαδικασία με τα άλλα δυο,βουτυρώνοντας ελαφρά ανάμεσα με πινέλο για να φύγει το περίσσιο αλεύρι. Ανοίγουμε και τα υπόλοιπα και τοποθετούμε πάνω από τα άλλα χωρίς να βουτυρώνουμε ανάμεσα( τα βάζουμε πάνω από τ’ άλλα για εξοικονόμηση χώρου). Παίρνουμε το αποπάνω φύλλο με τον πλάστη και το τοποθετούμε στην αλευρωμένη επιφάνεια. Βουτυρώνουμε και στρώνουμε τα υπόλοιπα ( πάνω από αυτό),βουτυρώνοντας ανάμεσα. Βάζουμε το φούρνο να προθερμανθεί στους 250 με αέρα. Ρίχνουμε το μπέικιν στην κρέμα και τα αυγά καλά χτυπημένα. Ανακατεύουμε καλά κι αδειάζουμε το μείγμα ,στο ταψί. Τυλίγουμε τα φύλλα στον πλάστη και σκεπάζουμε. Κόβουμε το περίσσευμα ( με τον πλάστη) και λαδώνουμε την επιφάνεια. Βουτάμε το πινέλο 2-3 φορές στο νερό και περνάμε από πάνω το φύλλο. Ψήνουμε για μισή ώρα κι αναποδογυρνάμε την πίτα- γλυκό. Ψήνουμε για άλλη μισή ώρα. Για αναποδογύρισμα χρειάζεται ταψί- γύρισμα. Αν δεν έχετε ψήστε για 1 ώρα συνεχόμενα στους 210 . Ετοιμάζουμε το σιρόπι βράζοντας όλα τα υλικά μαζί. Βγάλτε το γλυκό και αφήστε ένα τέταρτο ξεσκέπαστη να κρυώσει. Σιροπιάστε,αφήστε 10 λεπτά να τραβήξει και κόβετε σε κομμάτια. ( χλιαρό σιρόπι- χλιαρό γλυκό). Σερβίρετε. ( με πρόβειο γάλα η γεύση είναι θεϊκή).

Μάρτης είναι…

Πότε κλαίει ,πότε γελάει», όπως πολύ σοφά λέει ο λαός.
Από τις ανοιξιάτικες μέρες μας γύρισε ξανά στο χειμώνα.
Ήρθε η άνοιξη;μάλλον ο Μάρτης έχει άλλη γνώμη.
Ξαφνική αλλαγή του καιρού με έντονες βροχές και καταιγίδες από χθες το βράδυ.
Δυνατοί άνεμοι πνέουν στην περιοχή και αισθητή την πτώση της θερμοκρασίας.
Και εκεί που βγάλαμε τ’ ανοιξιάτικα,πήραμε ξανά μπουφάν και πουλόβερ.
Και δεν υπάρχουν και φράχτες πλέον με ξύλινα παλούκια.
Υπομονή! Μάρτης είναι θα περάσει!!!

Χρόνια πολλά!!!

Χρόνια πολλά στις γυναίκες όλου του κόσμου.
Χρόνια πολλά!!!
– Στις παλιές Ξηρομερίτισσες οι οποίες μαρτυρούσαν στα χέρια των ανδρών,είχαν μόνο υποχρεώσεις και η λέξη δικαίωμα δεν ήξεραν καν τι σημαίνει.
– Στις γυναίκες που ακόμα και σήμερα δεν έχουν δικαιώματα με την ευχή ότι γρήγορα θα αποκτήσουν δικαιώματα και το  σεβασμό των ανδρών.
– Σε ‘ κείνες που έδωσαν αγώνα για να έχουν οι σημερινές καλύτερη ζωή.
– Στη νέα γενιά που παίρνει το αίμα τους πίσω !!!
– Στις γυναίκες ηρωίδες ! σε ‘ κείνες που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα.!
– Στις αγωνίστριες της καθημερινότητας!!!
– Στις γυναίκες που δεν ξεχνούν ότι είναι άνθρωποι!

– Στη γυναίκα που δακρύζει με κάτι

ασήμαντο μα αποδεικνύεται ότι αντέχει σαν ατσάλι!!!
– Σε ‘κείνη που παραμένει για σένα μυστήριο και  δεν ξέρεις πώς να της φερθείς!
-Στις γυναίκες που υπομένουν τις λάθος  αποφάσεις- χειρισμούς  των ανδρών  ( πόλεμος)!
– Σε ‘κείνες που πιστεύουν ακόμα στα όνειρα!

Αξίζουμε όσο κι εσείς!!!
-Στη γυναίκα μάνα,σύζυγο,κόρη ,αδερφή!!!
Χρόνια πολλά!!!
–

8 Μαρτίου: η ημέρα της γυναίκας.

8 Μαρτίου,
ημέρα της γυναίκας.
Σαν σήμερα  το 1857 στη Ν.Υόρκη εργάτριες   διαδήλωσαν για καλύτερες συνθήκες εργασίας με αποτέλεσμα να θεσμοθετηθεί η σημερινή μέρα το 1977 από τον Ο.Η.Ε. ως  παγκόσμια ημέρα των δικαιωμάτων της γυναίκας.
Από το 1911 γιορτάζεται πλέον και επίσημα.
Η πολιτική της σημασία χάθηκε μετατρέποντάς την σε γιορτή του… ασθενούς φύλου.
Οι άνδρες εκδηλώνουν σήμερα πιο έντονα την αγάπη τους προς τις γυναίκες, γίνονται πιο τρυφεροί γιατί έχουν την τιμητική τους,γιατί είναι η μέρα τους…
Αλήθεια ποια δικαιώματα καθιέρωσε εκείνη η μέρα και οι μετέπειτα πορείες, προσπάθειες φεμινιστικών κινημάτων;
Τι ακριβώς προσπαθούν να περάσουν τα φεμινιστικά κινήματα,ως δικαιώματα της γυναίκας;την ισότητα ή την υποταγή των ανδρών ;
Κι όντως βελτιώθηκαν οι συνθήκες εργασίας,η αντιμετώπισή της από τους άντρες;
Η γυναίκα σήμερα έχει δικαιώματα; Ναι σε πολλές χώρες η γυναίκα έχει τη θέση που της αξίζει,δίπλα στον άνδρα με τα ίδια δικαιώματα.
Όμως σε χώρες της Μέσης Ανατολής η θέση της γυναίκας είναι αυτή της σκλάβας,ως  κατώτερης του άνδρα κι αντιμετωπίζεται ως ένα άβουλο ον,ως αντικείμενο , κι όχι ως άνθρωπος .
υποφέρει κάτω από τον αβάσταχτο τυρρανικό ζυγό του άντρα σε μια κοινωνία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ανδρών.
Και στη δύση ακόμα στις χώρες «πολιτισμού» που δικαιώνει τη γυναίκα,αναγνωρίζει τους κόπους της κι είναι ίση με τον άνδρα,ανεπίσημα όμως ακόμα είναι σκλάβα,όπου σαν μητέρα δεν έχει δικαίωμα στην καριέρα και αναγκάζεται να αφήνει τα παιδιά της μόνα για το μεροκάματο.
Πόσες γυναίκες καθημερινά πέφτουν θύματα εμπορίας λευκής σαρκός ;
Πόσες γυναίκες πέφτουν θύματα ξυλοδαρμού ( ενδοοικογενειακής βίας) ακόμα και στις χώρες που υποτίθεται ότι αναγνωρίζουν τα δικαιώματά της;
Ποιες είναι οι ποινές αυτών των δολοφόνων της ψυχής τους;
Και στην Ελλάδα που αυτή η μέρα έγινε ευρέως γνωστή τα τελευταία χρόνια,η εργαζόμενη γυναίκα η επίσημα ισότιμη του άνδρα μετά τη δουλειά έχει και το νοικοκυριό ,ν’ ασχοληθεί με τα παιδιά και το σπιτικό της.
Υπάρχουν ακόμα άντρες που πιστεύουν οτι το νοικοκυριό είναι αποκλειστικότητα των γυναικών.
Και θέτω το ερώτημα: τι νόημα έχει να γιορτάζουμε τη σημερινή μέρα στην Ελλάδα;Μειονότητα είμαστε;
Τι νόημα έχει να σου λένε χρόνια πολλά σήμερα,μόνο μια μέρα το χρόνο;
Αν θες να τιμήσεις τη γυναίκα (ούτως ή άλλως η γιορτή πήρε άλλη μορφή) τιμησέ την κάθε μέρα όταν:
– τα καταφέρνει καλύτερα
-κατάκοπη από τη δουλειά σου ετοιμάζει το αγαπημένο σου φαγητό κι όχι μόνο…
-όταν σα μάνα στερείται πολλά για να κάνει τα παιδιά της ευτυχισμένα,
ξεχνά την κούρασή της μ’ ένα τους μόνο χαμόγελο .
Γίνεται η καλύτερη ηθοποιός όταν έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας υγείας κρύβοντας τα δάκρυά της,πνίγοντας τον πόνο της,δίνοντάς τους δύναμη!
– μαζί μ’ αυτά μεγαλώνει και σένα τον σύζυγο,που ωριμάζεις στα πενήντα σου( κι αν)!

– ζει σε μια άκρη μακριά σου για να μη σου γίνεται βάρος,όταν δε μπορεί να προσφέρει( άδικο μεν αλλά συμβαίνει συχνά!)
– σαν αδερφή ανησυχεί για σένα ,σε υποστηρίζει δικαιολογώντας τα λάθη σου.
– μετά από χρόνια συμβίωσης μαζί σου την κοιτάζεις στα μάτια και της κόβονται τα γόνατα όπως στην αρχή της σχέσης σας.
– θυσιάζεται για την ευτυχία των άλλων.
– οι υποχωρήσεις της αξίζουν μετάλλιο πιο βαριά απ’ αυτά των παρασημοφορημένων ανδρών.
Εκτίμησε αυτά που προσφέρει,αυτά που θυσιάζει,αυτά που δίνει χωρίς αντάλλαγμα.
Πεσ’ της χρόνια πολλά με τον καλύτερο τρόπο:
Η γυναίκα έχει την ίδια αξία,τα ίδια δικαιώματα ,την ίδια θέση

με σένα γιατί η γυναίκα είναι άνθρωπος!!!!

Κι όμως…ήρθε η άνοιξη

Μάρτιος.Ο πρώτος μήνας της Άνοιξης αλλά  ο χειμώνας δεν παραδίδει τη σκυτάλη του.

Το κρύο επιμένει κι έπεται συνέχεια της κακοκαιρίας.
Η Άνοιξη όμως στις πεδινές περιοχές του Ξηρομέρου,δεν υπολογίζει τη γνώμη του.
Άρχισε λοιπόν να στρώνει το ολοκαίνουργιο καταπράσινο χαλί της με μοτίβα τις μαργαρίτες και τις ανεμώνες.
Κι οι αμυγδαλιές ολάνθιστες με φόντο το απέραντο μπλε τ’ ουρανού ,πρωταγωνιστούν στον πίνακα της,περιμένοντας να δώσουν το ρόλο τους στα υπόλοιπα δέντρα.
Περπατώντας στα ανθισμένα λιβάδια,γίνεσαι ένα με τη φύση.
Κοιτάζεις  τα απλά  αγριολούλουδα και διαπιστώνεις πόση ομορφιά κρύβουν οι  περιφρονημένες μαργαρίτες,
σχεδόν ίσες με το πράσινο χαλί προσφέρονται  γεμάτες χαρά συμπληρώνοντας τον καμβά.
Δίπλα στις ανεμώνες που στέκουν πιο περήφανες αφήνοντας το αεράκι να τις λικνίζει σαν να χορεύουν στο μελωδικό τιτίβισμα των πουλιών,ενώ οι κορφές των βουνών σκεπασμένες με χιόνι!
Δεν μπορείς να μείνεις αδιάφορος σε μια τέτοια εικόνα…σε εικόνες αμέτρητες που ενώ  επιταχύνεις το βάδισμά σου για να πας στον προορισμό σου ξαφνικά αναρωτιέσαι γιατί βιάζεσαι…βιάζεσαι και δεν σταματάς να γεμίσουν τα μάτια σου και ν’ αλαφρώσει η ψυχή σου,ώσπου υποκύπτεις,η γοητεία των χρωμάτων σε κερδίζει,ξεχνάς τα πάντα για μια στιγμή,παραδίνεσαι στην ομορφιά της απλότητας.
Κι αναρωτιέσαι: αφού Σ’ όρισε αρχηγό της,πώς μπορείς να την προσπερνάς;πώς ξεχνάς ότι είσαι κομμάτι της;
Η μυρωδιά των ανθισμένων λουλουδιών  μπερδεύεται με το ψυχρό μαρτιάτικο αέρα σε ταξιδεύει πίσω,σ’ αυτά που ξέχασες,στα παιδικά σου χρόνια όταν ανέμελος έτρεχες ανάμεσα σ’ αυτά σκορπίζοντας το γέλιο σου.
Και ‘ κείνα θαρρείς και θέριευαν από την ξεγνοιασιά σου…τότε που το μόνο που σ’ ένοιαζε  ήταν το παιχνίδι κι η μέρα σου φαίνονταν μικρή.Ίσως και τότε να περνούσες δύσκολα μα δε σ’ ένοιαζε ήσουν παιδί γεμάτο όνειρα που  τα έπλεκες μαζί με τ’ αγριολούλουδα φτιάχνοντας στεφάνι για να  στολίζοσεις  τα μαλλιά σου.
Κι αναρωτιέσαι πώς…πώς έφτασες ως εδώ,εσύ που δεν άφηνες μονοπάτι που να μην το ‘ χεις περπατήσει στις πλαγιές και στους κάμπους του Ξηρομέρου.
Τι όμορφα χρόνια! Ίσως πιο φτωχικά μα πιο απλά,πιο μαγικά! Γιατί ήσουν παιδί κι η φαντασία σου κάλπαζε σαν αφηνιασμένο άλογο πάνω απ’ τους φράχτες και συνέχιζε σε λιβάδια σαν και ‘κείνα  που κι εσύ ετρεχες παρέα με τους φίλους σου ή μόνος σου ενώ οι γονείς σου σταματούσαν το μεσημέρι για φαγητό και να πάρουν μια ανάσα από το  φύτεμα του  καπνού…τέτοια εποχή έσπερναν το φυντάνι!

Ξέχασες;Ξέχασες από που ξεκίνησες;
Αυτή η ομορφιά είναι εδώ και σε περιμένει να ξαναγεμίσει ο αέρας της υπαίθρου με παιδικές φωνούλες.
Κι αν σε μάγεψαν  τα τραγούδια της μεγαλούπολης κανένα δε συγκρίνεται με τούτο εδώ,που για να τ’ ακούσεις σταματάει κι ο χρόνος ακόμα!!!Μα εσύ βιάζεσαι!!!
Μην ξεχνάς το παιδί πυ κρύβεται μέσα σου!!!