Παλιά στο Ξηρόμερο,χρησιμοποιούσαν χάλκινα σκεύη για το μαγείρεμα στη φωτιά.
Για να είναι κατάλληλα όμως χρειαζόταν » καλάλισμα» ( ή καλάτζισμα) μια δουλειά που την έκανε αποκλειστικά ο » καλαντζής» (ένα από τα επάγγελματα που χάθηκαν).
Σήμερα τα χάλκινα μαγειρικά σκεύη είναι πλέον διακοσμητικά.
Αν έχετε κάποια στο σπίτι ή στην αποθήκη σας,μπορείτε εύκολα να τους δώσετε τη χαμένη τους λάμψη.
Πώς;Τρίβοντάς τα με πράσινο σαπούνι ,ψιλό σύρμα και ζεστό νερό .
Βρέχετε το σύρμα και τρίβετε με αυτό την πλάκα σαπούνι κι έπειτα τα σκεύη.
Με λίγη υπομονή θα πάρουν την αρχική χαμένη τους γυαλάδα ( μην περιμένετε να βγει κανένα τζίνι)!
Επίσης τρίβοντας τα με λεμόνι και χοντρό αλάτι παίρνουν ξανά τη χαμένη τους λάμψη.
Είδατε πόσο όμορφα είναι τώρα;
Η καλύτερη συνταγή για γυάλισμα χαλκού μπρούντζου είναι: 1 φλυτζανάκι του καφέ ξύδι, 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι, αλεύρι όσο πάρει να γίνει πηχτό γαλάκτωμα ΟΧΙ πάστα. Φοράμε γάντια και ανοίγουμε το παράθυρο για την μυρωδιά και αν θέλουμε φοράμε μάσκα. Απλώνουμε πάνω στο χάλκινο και αυτόματα γυαλίζει σαν να το γυάλισε επαγγελματίας. Ξεβγάζουμε καλά με νερό και σαπουνίζουμε με απορρυπαντικό πιάτων. Σκουπίζουμε πολύ καλά να στεγνώσει τελείως γιατί αν μείνει υγρασία θα μαυρίσει. Το γυάλισμα διαρκεί 1 χρόνο! Σημείωση: Γυαλίζουμε ένα ένα τα σκεύη μας όχι πολλά μαζί.
Θα δοκιμάσω κι αυτόν τον τρόπο !!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη στο blog και το πολύ χρήσιμο σχόλιο !!!
Μου άρεσαν οι αναρτήσεις για το ψωμί και αυτή με τα χάλκινα…τα παραδοσιακά αντικείμενα , εργαλεία, επαγγέλματα μου αρέσουν πολύ..Καλή εβδομάδα
υγ-χαίρομαι που σου άρεσε η ζωγραφιά μου
Καλησπέρα Δελφινάκι! Χαίρομαι που σου άρεσαν…όντως η ζωγραφιά σου είναι πολύ όμορφη,αλλά περισσότερο μ’ άρεσε που με σκέφτηκες.
Πολυ καλο αυτο με το γυαλισμα στα χαλκινα.