Θυμάστε το μυθιστόρημα «Ο γιος της νεράιδας» που είχα γράψει παλιά ; Αν όχι,δεν πειράζει.
Κάπως έτσι φαντάστηκα τη νεράιδα του δάσους ( πολύ πιο όμορφη βέβαια)!
Με το μαντήλι που όταν το φορά γίνεται αόρατη και συχνάζει δίπλα στα κρυστάλλινα νερά του ποταμιού και της λιμνούλας.
Ο πρώτος επίσημα πίνακάς μου , όλα τα υπόλοιπα είναι ζωγραφισμένα στην οθόνη του κινητού ,(το πρόσωπο από τη μύτη και κάτω έχει λάθος το οποίο προσπάθησα να διορθώσω αλλά…)
Η νεράιδα του δάσους λοιπόν σε χαρτί ακουαρέλας και τέμπερες.
Σας αρέσει;
Ξηρομερίτισσα blog 
καλησπέρα..το θυμούμαι και το γιο της νεράιδας, τον είχα διαβάσει τότε και μου άρεσε πολύ η ιστορία σου…όπως και τώρα ο πίνακας σου.. δε κατάλαβα όμως , στο κινητό τον έκανες; δε κατάλαβα τι εννοείς
Καλημέρα Δελφινάκι μου,όχι αυτός ειναι σε ακουαρέλα ενώ τα υπόλοιπα τα ζωγραφίζω στην οθόνη του κινητού μου με την εφαρμογή paintjoy.