Όμορφα που είναι όταν χιονίζει!
Το τοπίο αλλάζει δημιουργώντας όμορφες εικόνες!
Κι όλα μοιάζουν στολισμένα!
Category ΕΙΚΟΝΕΣ
Οι ομορφιές του φθινοπώρου!
Η πρώτη καλοκαιρινή Πανσέληνος και ουράνιο τόξο!
Κατάλευκα Ακαρνανικά Όρη και χιονισμένη ανατολή!
Ανθισμένες κουτσουπιές.
Δεν ξέρω πως αλλιώς ονομάζεται αυτό το δέντρο,αλλά στα μέρη μας το λέμε κουτσουπιά.
Όλο το Ξηρόμερο έχει στολιστεί με τα υπέροχα ροζ – φούξια άνθη της!
Πόση ομορφιά με τόση απλότητα!
Η φύση λοιπόν αναγεννιέται ,γιατί όχι και η διάθεσή μας!!!
Γιατί η ομορφιά και ευτυχία δεν κρύβεται πίσω από πράγματα που κοστίζουν!
Δείτε τις πριγκήπισσες της Άνοιξης !!!
Καληνύχτα σας!!!
Διπλό ουράνιο τόξο…Τα χρώματα της Ίριδας!
Η Ίριδα κατά την ελληνική μυθολογία ήταν ανθρωπόμορφη φτερωτή θεότητα με καθήκοντα ανάλογα με αυτά του Ερμή.
Γνωστή ως γοργοπόδαρη αγγελιοφόρος κι εκείνη φορούσε χρυσά φτερωτά σανδάλια (όπως κι ο Ερμής ) και κρατούσε κυρίκειο.
Ο δρόμος που χάραζε κι ακολουθούσε στον ουρανό για να μεταφέρει μέσα σε χρυσή υδροχόη το » ιερό ύδωρ» (από τη Στύγα ) για τον όρκο των θεών,είχε εφτά χρώματα,τα χρώματα της Ίριδας,κοινώς το γνωστό σε όλους ουράνιο τόξο.
Ως θεότητα που σχετίζεται με τα καιρικά φαινόμενα,με την ορμή της βροχής κατέβαινε από τον Όλυμπο στη γη ή στη θάλασσα όπως για να βοηθήσει την ετοιμόγεννη Λητώ.
Αυτός ο επτάχρωμος δρόμος χαράχτηκε διπλός στο συννεφιασμένο ουρανό περίπου για δέκα λεπτά ,καθώς ο Μάρτης ( Mars- Martis =Άρης ο θεός του πολέμου) που αφήνιασε διανύοντας τις τελευταίες μέρες του , άφησε για λίγο τα » όπλα» του κι οι αχτίδες του ήλιου έπεφταν πάνω σε μια …χρυσή βροχή !
Η Ίριδα λοιπόν κυριολεκτικά στεφάνωσε το χωριό μας με τα υπέροχα χρώματα της!!!
Άνθισε και πάλι η αμυγδαλιά…
Στην καρδιά του χειμώνα οι αμυγδαλιές συμπληρώνουν το χειμωνιάτικο τοπίο με τα υπέροχα άνθη τους και τη χαρακτηριστική ευωδιά τους να εμπλουτίζει το δροσερό αεράκι.
Μια μυρωδιά που ξυπνάει τις αισθήσεις,ενώ παράλληλα σε γαληνεύει.
Είναι αδύνατο να μείνεις αδιάφορος στη θέα τους.
Σαν σε πρόβα πριν τη μεγάλη πρεμιέρα ,ως αγγελιοφόροι της Άνοιξης , προετοιμάζουν τη μεγάλη γιορτή ,τη γιορτή της άνοιξης!
Οι νύφες του Φλεβάρη αψηφούν τις παγωνιές και τους αμείλικτους ανέμους ,που τυφλωμένοι απ’ τη ζήλεια χωρίς οίκτο τις απογυμνώνουν ,προσπαθώντας να κλέψουν την ομορφιά τους σκορπίζοντας τα πέταλά τους παντού…σαν να χιονίζει!!!
Ανθισμένες αμυγδαλιές!
Οι …νύφες του χειμώνα!!!
Ένα χειμωνιάτικο πρωί….
Οι ομορφιές του τόπου μας!!!
Αυτές είναι οι ομορφιές του τόπου μας.
Λίγο πιο έξω από τον Μύτικα πηγαίνοντας προς Αστακό ο επισκέπτης αντικρύζει αυτή την υπέροχη θέα στο δήμο Ξηρομέρου ,όπου το μάτι χάνεται στο απέραντο γαλάζιο!
Στο βάθος φαίνεται ο Μύτικας και το νησάκι Κάλαμος,που μοιάζουν φυλακισμένα από το καταπράσινο τοπίο που πνίγεται στην αγκαλιά του Ιονίου,άλλοτε με τα γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά του κι άλλοτε με το τόσο επιβλητικό βαθύ μπλε που σ’ αιχμαλωτίζει,παρασύροντας στο σκοτεινό βυθό του τα προβλήματά σου!
Κι ο νους ν’ ατενίζει σαν λευκό καραβάκι …
Αυτός είναι ο τόπος μας!
Αυτή είναι η χώρα μας!!!
Κάθε της γωνιά και μια απερίγραπτη ομορφιά!
Εικόνες από τον τόπο μου.
Εικόνες με λόγια
Μια αγκαλιά…λουλούδια.
Το νέο video με τις φωτό μου.
Οι περισσότερες φωτογραφίες είναι με την ανατολή του ηλίου και το χάραμα.
Το τραγούδι που μάλλον του ταιριάζει είναι εκτέλεση από την Χάρις Αλεξίου,» το μινόρε της αυγής».
Ένα ρεμπέτικο τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη και στίχοι του Μίνωα Μάτσα,σε μουσική του Σπύρου Περιστέρη.
Η ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου,χρωματίζει το τραγούδι με την ιδιαίτερη κι ανεπανάληπτη φωνή της.
Κάποιοι επιμένουν να ακούν τραγούδια με ποιότητα.
Δείτε το: » το μινόρε της αυγής»
Ανατολή ηλίου στον Αμβρακικό
Ηλιοβασίλεμα …εικόνες από τον τόπο μας
