» Το στοιχειό» η αρχή της δυστυχίας.

Στο παλιό πέτρινο σπίτι με τις βαθιές χαραμάδες,που άφησε ο

χρόνος,εγκαταλελειμμένο,
με τη βαριά ξύλινη πόρτα και το σκαλιστό θαμπό πόμολο,τη μαρμάρινη σκάλα με τα μαύρα πλέον κολονάκια και το χορταριασμένο κήπο, στέκει αγέρωχα στους ατέλειωτους χειμώνες ,όπως του πρέπει…σαν αρχοντικό!
Ούτε οι γειτόνοι δεν πλησιάζουν.
Μια κυρία γύρω στα σαράντα,κατεβαίνει από μια άμαξα.
Μιαν όμορφη σιλουέτα στο λιγοστό φως του ηλιοβασιλέματος,ανεβαίνει τα σκαλιά αποφασιστικά,σαν να θέλει να κλείσει παλιούς λογαριασμούς.
Η βαριά πόρτα κλείνει με δύναμη,τρίζοντας.
– Μα την πίστη μου!!! είπε ο Αντώνης,ένας πενηντάρης εργένης που ζει στην απέναντι βίλα,-κοιτάζοντας από το παράθυρο- μαζί με την ηλικιωμένη μητέρα του!
Η φράση του έσκισε το αποπνικτικό πέπλο της σιωπής.
– Τι είναι γιέ μου;ρώτησε η κυρία Ελίνα,κοιτώντας τον με γαλήνιο βλέμμα.
Το πρόσωπό της αντικατοπτρίζει μια γυναίκα που πέρασε πολύ καλά στη ζωή της,χωρίς να χρειαστεί να εργαστεί,αλλά από τότε που έχασε το Ροβέρτο,τον άντρα της,η μελαγχολία κυρίεψε το βλέμμα της,μεταδίδοντάς την και στο σπιτικό της.
– Η Δροσοσταλιά!!! απάντησε φανερά έκπληκτος για την επιστροφή της.
Η κυρία Ελίνα ταράχτηκε!!!
-Μα τί γυρεύει;Δεν έπρεπε να ξαναγυρίσει….στρέφοντας το βλέμμα της προς το παράθυρο.
Τα χρόνια της δεν της επέτρεπαν να σηκωθεί…κι έτσι περίμενε υπομονετικά την ώρα της λύτρωσης.
Βυθίστηκε ξανά στη σιωπή της,ενώ η σκέψη της γύρισε πίσω στο χρόνο.
Τότε που όλα ήταν ονειρεμένα στην μικρή πόλη και στη γειτονιά τους,επικρατούσε μόνο η ζωντάνια κι η ξεγνοιασιά.
Μέχρι την ημέρα που αγοράστηκε το διπλανό αρχοντικό.
Πουλήθηκε βιαστικά από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του,με την δικαιολογία ότι μια μεγαλύτερη πόλη θα ήταν πιο ωφέλιμη στην καριέρα του νεαρού δικηγόρου.
Ο νέος αγοραστής ήταν γνωστός έμπορος από το πιο κοντινό χωριό…ο πατέρας της Δροσοσταλιάς,ένας χαρούμενος άνθρωπος που το γέλιο του αντηχούσε σ’ όλη τη γειτονιά.Ο κύριος Διονύσης με μεγάλη αυτοπεποίθηση,δυναμικός ,αδιαφορώντας στα σχόλια για την χωριάτικη προφορά του.
Η Ελισάβετ ,η σύζυγός του,μια μορφωμένη ,δραστήρια γυναίκα , με έντονη φιλανθρωπική δράση και ευαισθητοποιημένη σε κοινωνικά ζητήματα συμβάλλοντας στην ίδρυση σχολείου για φτωχά παιδιά.
Μεγάλωνε τη Δροσοσταλιά σαν πριγκήπισσα,μέσα στις ανέσεις και ποτέ δεν της χάλαγε χατήρι.
Κι εκείνη πράγματι,σαν πρωινή δροσοσταλιά,πάνω σε τριαντάφυλλο ,γεμάτη λάμψη !!!Γι αυτό την ονόμασαν έτσι!
Πόσο ευτυχισμένοι ήταν..θαρρείς και κάποιος ζήλεψε την ευτυχία τους!
Δυο χρόνια μετά την εγκατάστασή τους στο αρχοντικό,η οικογένεια βυθίστηκε στην θλίψη.Ποιός θα το πίστευε ότι ο αισιόδοξος αυτός άνθρωπος ( ο Διονύσης), θα έφτανε στο σημείο να δώσει τέλος στη ζωή του,αφήνοντας ως κληρονομιά την απόγνωση που οδήγησε την Ελισάβετ στην παραφροσύνη ενώ η Δροσοσταλιά γύρω στα είκοσι,εικοσιδύο τότε να προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τις ξαφνικές τραγικές εξελίξεις.
Και τώρα γύρισε;μα γιατί;δεν ήταν γραφτό γι αυτήν ετούτο το μέρος,δεν στεριώνει… κι ο έρωτάς

της,ο άνθρωπος που κοίταζε στα μάτια χάθηκε ξαφνικά, δεν τον ξαναείδε από τότε, Είπαν ότι την άφησε.Ένας όμορφος νέος που ήταν έτοιμος να θυσιαστεί για ‘ κείνη…μ’ αυτές τις σκέψεις η κυρία Ελίνα αποκοιμήθηκε!

» Το στοιχειό» νέο διήγημα.

Τα οικονομικά μου δε μου επιτρέπουν ρίσκο για έκδοση βιβλίου,όπως και μερικοί φίλοι έπαψαν ν’ αγοράζουν βιβλία.
Γι’  αυτό λοιπόν αρχίζω νέο διήγημα.. (μαζί στην κρίση)!
Πρόκειται για μυθοπλασία , με κεντρική ιδέα μια καταραμένη αγάπη από ένα στοιχειό.
Το στοιχειό αυτό κατέλαβε το πατρικό σπίτι μιας πανέμορφης κοπέλας,έφερε μεγάλη δυστυχία σ’ αυτήν και την οικογένειά της.
Η οικογένεια βυθίστηκε στο πένθος,

ενώ καταδίκασε για » πάντα» την κοπέλα να βρίσκεται πολύ κοντά στον καλό της,αλλά να μην μπορεί να τον αγγίξει και να την ακούσει.
Η φωνή της χάνεται όπως και η μορφή του.
Ελπίζω να σας αρέσει, δεν είμαι συγγραφέας,απλά διαθέτω μεγάλη φαντασία και τη μοιράζομαι μαζί σας!!!!
Όταν γύρω μου κυριαρχεί μαυρίλα κι εφ’ όσον δεν μπορώ να την αλλάξω,βάζω τη φαντασία μου να δουλέψει,ταξιδεύοντας σ’ έναν μαγικό κόσμο ,προσπαθώντας να κάνω μερικούς να νιώσουν καλύτερα!
( παρατήρησα ότι τα διηγήματα με παράξενα φαινόμενα αρέσουν).

Μανία για χειροποίητες δημιουργίες.

Αν αναρωτιέστε τι κάνω και γιατί χάνομαι,είναι γιατί βρήκα άλλα ενδιαφέροντα.
Μια μανία για χειροποίητο μ’ έπιασε τελευταία.
Έτσι ξεκίνησα φτιάχνοντας χαλί( το οποίο παράτησα είναι πολύ χρονοβόρο)

.
Έπειτα άρχισα να πλέκω κασκόλ,έπλεξα γύρω στο μισό μέτρο ,αλλά ήταν βαρετό,τελικά το τελείωσε άλλος.
Αυτά είναι! Εσύ να βάζεις την έμπνευση το σχέδιο και να τελειώνει …μαγικά.
Ψάχνοντας στο internet ,για σχέδια για πουλόβερ ( το παράτησα κι αυτό) ,έπεσα πάνω στο πλέξιμο της κάλτσας.

Μου φάνηκε δύσκολο ,αλλά θυμήθηκα τις γιαγιάδες και τη μάνα μου ακόμα που έπλεκαν… τσουράπια.
Ό,τι είναι δύσκολο για μένα είναι πρόκληση.
Ξεκινάω να διαβάζω.
Ξαφνικά τα ελληνικά μετατράπηκαν σε κινέζικα!!!
Ορολογίες άγνωστες.
Να τονίσω ότι η εμπειρία μου με τις βελόνες είναι πολύ μικρή ( μόνο ένα πουλόβερ έχω πλέξει πριν δέκα χρόνια).
Και τώρα 5; Μα μόνο δύο χέρια έχω!
Ανωρωτήθηκα μήπως απευθύνεται στη θεά Κάλι.Τελικά δυο χέρια χρειάζεται.
Άντε τώρα να κουμαντάρεις 5 βελόνες !
Επειδή δεν μπορούσα να το κλείσω χρησιμοποίησα βελόνες χωρίς κουμπί παρόμοιες με τις τσουραποβέλονες.
Από τη μια έπλεκα κι απ’ την άλλη μου έφευγαν( οι πόντοι).Και ξανά από την αρχή.
Έριξα 60 πόντους,τώρα πώς έγιναν 120 ούτε  που το κατάλαβα,μάλλον έχω μαγικές ικανότητες.
Και πάλι ξήλωμα,πλέξιμο ,να σου κι άλλα  λάθη.
Ξανά ξήλωμα,ξανά να  φεύγουν οι πόντοι!!!
Μονολογούσα » παράτα τα»,» δεν μπορείς».
Μουλάρωσα…γιατί δε μπορώ τι σόι Ξηρομερίτισσα είμαι; οι παλιές πώς τα κατάφερναν;
Και ξανά πλέξιμο.Πάλι έχασα τις βελόνες.
Απελπίστηκα.4 μέρες τα παράτησα!
Μου έγινε εμμονή.
Πήρα ξανά τις βελόνες,πιο χαλαρά,χωρίς άγχος.
Τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει.
Επιτέλους δάμασα τις βελόνες!
Ναι,μόνο με δύο χέρια,δεν απέκτησα κι άλλα!
Στην αρχή τις κράταγα πολύ σφιχτά,αν είχαν φωνή θα ούρλιαζαν.
Σιγά- σιγά συνήθιζα.
Η πλέξη γινόταν πιο εύκολη.
«Αφού δε σε θέλει τι το παιδεύεις»;σκεφτόμουν κάθε φορά που μου’ φευγαν οι πόντοι.
Μάζευα όσους έβλεπα άφησα και μερικούς ελεύθερους,είμαι υπέρ της ελευθερίας,αφού δεν θέλουν με το ζόρι;
Η φτέρνα με παίδεψε ,τι πλεξίδα μου έβγαινε,τι σταυρωτό…

Ώσπου ξαναδιάβασα τις οδηγίες.
Τώρα τα κινέζικα έγιναν ξανά ελληνικά.

Κλείνω το λάστιχο ,με δύο επιπλέον λάθη.
Τα προσπερνώ και συνεχίζω,ώσπου η πλέξη καλυτερεύει.
Και τελικά το τελείωσα.
Έφτιαξα κάλτσα!!!
Τα κατάφερα!!!
Με δυο τρυπούλες στα πλάγια( δεν έκανα στριφτή θηλειά),δυο σειρές ανάποδα και άλλα …ασήμαντα.

Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ μην τα παρατάς!Καταφέρνεις το ακατόρθωτο με συνεχή προσπάθεια!!!
Γιατί το ανέβασα αφού έχει λάθη;Επειδή πιθανότατα  δεν θα υπάρξει ταίρι της.

Θα είναι μια …μοναχική κάλτσα!
Μάθε τέχνη κι άστηνε…
Με βοήθησαν πολύ και η οδηγίες της Κλωθούς.

Το ξεπούλημα της Ελλάδας.

Αυτό το video μου στάλθηκε μέσω e-mail.

Δείτε το προσεκτικά και πείτε μου ,γιατί δεν έχει προβληθεί από τα ελληνικά κανάλια;

Χειροποίητο σεμέν «τοις μετροιτοίς»,με 15 χρώματα.

Σταφιδόψωμο εύκολο ( νηστήσιμο)

Νηστήσιμο ,γρήγορο,εύκολο και οικονομικό γλυκό είναι το σταφιδόψωμο.

Υλικά

2 ποτήρια ζάχαρη
2 ποτήρια νερό
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο ή καλαμποκέλαιο
1 κουτ.σούπας κακάο
1/2 ποτηρι χυμό πορτοκάλι
1/4 ποτηριού κόκκινο κρασί προαιρετικά
200 – 300 γρ.σταφίδα μαύρη
1 κουτ.γλυκού σόδα
4 κουτ.γλ.baking powder
1 κουτ.γλυκού κανέλλα
1/4 κουτ.γλυκού γαρύφαλλο
1/2 κουτ.γλυκού αλάτι
ξύσμα από 1 μεγάλο πορτοκάλι
Αλεύρι όσο πάρει (4 ποτήρια περίπου)

Πώς το κάνουμε:
Διαλύουμε τη σόδα στο χυμό πορτοκάλι.
Βάζουμε τις σταφίδες και τη ζάχαρη να βράσουν για λίγο σε δυνατή φωτιά με το μισό νερό.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε το υπόλοιπο νερό ,το λάδι,το χυμό.
Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε τα υπόλοιπα υλικά και ρίχνουμε τις σταφίδες.
Ανακατεύουμε με κουτάλι προσθέτοντας ώσπου να γίνει πολύ πηχτό το μείγμα. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς. Αδειάζουμε το μείγμα σε λαδωμένη φόρμα. Ψήνουμε στους 170 για 1 ώρα. (Όταν δεν κολλάει στην οδοντογλυφίδα σημαίνει ότι έχει ψηθεί). Αν » πάρει » γρήγορα χρώμα σκεπάστε με αλουμινόχαρτο.

2012 in review

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2012 annual report for this blog.

Here’s an excerpt:

19,000 people fit into the new Barclays Center to see Jay-Z perform. This blog was viewed about 100,000 times in 2012. If it were a concert at the Barclays Center, it would take about 5 sold-out performances for that many people to see it.

Click here to see the complete report.

Το άγαλμα της Ελευθερίας

Το άγαλμα της Ελευθερίας.

Σταυρός- ψωμί.

Το βράδυ της Υψώσεως του Τίμιου Σταυρού ( του Σταυρού),όπως και παραμονές Χριστουγέννων,σύμφωνα με την ξηρομερίτικη παράδοση, κόβουμε σταυρό ,δηλ.ψωμί σε σχήμα σταυρού,(με νηστήσιμα φαγητά).

Δείτε πώς γίνεται:

Υλικά

Προζύμι
2. 1/2- 3  κούπες νερό
1 1/2 κουτ.γλυκού μαγιά ξηρή
Ή 1 μαγιά νωπή.
3 1/2  κουτ.γλυκού αλάτι ψιλό.
Αλεύρι όσο πάρει ( περίπου 1 κιλό)
5 αμύγδαλα ή καρύδια
Λίγο σουσάμι.

Εκτέλεση.

Ρίχνουμε λίγο ζεστό νερό στο προζύμι και το διαλύουμε,
(ένα βιδωτό μπολάκι βολεύει).
Διαλύουμε τη μαγιά με ένα κουτ.γλυκού ζάχαρη σε μισή κούπα ζεστό νερό.
Την ρίχνουμε στο προζύμι κι αφήνουμε να φουσκώσει.
Ρίχνουμε το νερό,το αλάτι και το προζύμι κι ανακατεύουμε.
Έπειτα το αλεύρι σιγά- σιγά ώσπου να γίνει μια εύπλαστη ζύμη.
Σκεπάζουμε κι αφήνουμε σε ζεστό μέρος σκεπασμένο με βαμβακερή πετσέτα.
Μιάμισυ ώρα μετά περίπου,χωρίζουμε τη ζύμη στα δυο μπαλάκια,σε αλευρωμένη επιφάνεια.
Ζυμώνουμε ελαφρά να φύγει ο αέρας και πλάθουμε σε μακρόστενα.
Λαδώνουμε ένα ταψί Νο 32 .
Χωρίζουμε τις άκρες  (στο πρώτο φρατζολάκι) και γυρνάμε προς τα πάνω.

Κάνουμε το ίδιο και με το άλλο φρατζολάκι.
Τοποθετούμε σταυρωτά πάνω από το πρώτο.
Βάζουμε στις ενώσεις των γυρισμάτων αμύγδαλο ή καρύδι.
Πασπαλίζουμε με σουσάμι.
Αφήνουμε γύρω στα δέκα λεπτά και πατάμε στο κέντρο με την «ύψωση»(σφραγίδα).
Σκεπάζουμε κι αφήνουμε να » γίνει » για 1 ώρα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 45′- 60′.
Τυλίγουμε με καθαρή πετσέτα.

 

3 κούπες νερό ,βάζουμε για εξτρα στολίδια ( κεντήδια).
Στο χριστουγεννιάτικο ( παραμονές) βάζουμε και φλουρί.

Κι άλλες δημιουργίες

 

Καρδιά μου…

Καρδιά μου,την πόρτα αν περάσεις,
νομίζω θα ραγίσεις και στα δυο θα σπάσεις,
Καρδιά μου βρες τη δύναμη
και σπάσε τα δεσμά
μ’ αγάπη ντύσανε υποκρισία και ψευτιά
και σου την πρόσφεραν ως δώρο ακριβό
και ‘συ το δέχτηκες
αν κι ήξερες είπες » ευχαριστώ».
Όλη η ζωή μου μια ατέλειωτη μπόρα
ξέχνα το χθες ,προσπέρνα
και προχώρα!!!

Καρδιά μου τις πληγές σου κλείσε
αυτές που σ’ άνοιξαν γιατί τους άφησες ,μα τώρα δείξε
πως έχεις δύναμη για σένα πλέον μόνο
κλείσε την πόρτα σ’ αυτούς που σου’ δωσαν μονάχα πόνο.

Καρδιά μου,νομίζεις πως αυτή ειν’ η ζωή σου,
των άλλων ζούσες κι όχι τη δική σου.
Θυσία μια ζωή γινόσουν για τους άλλους,
κι ας μάτωνες,υπέμενες , ανέχτηκες καημούς ακόμα πιο μεγάλους.
Πόσο εγωίστρια κάποτε… πως ήσουν…
μα εσύ τους άφησες
να σε τσαλαπατήσουν.
Σε ταπεινώνανε κι εσύ απλά είχες παγώσει
συμβιβαζόσουν με κάλπικης αγάπης δόση.
Κι όσοι σύντομα θα σε κατηγορήσουν,
πεσ’ τους τι πέρασες
και πόσα έχασες κυρία να σε χρίσουν,
πάντα οι άλλοι,μόνο εκείνων μέτραγα τη γνώμη
καρδιά μου,σου χρωστώ μία απέραντη συγγνώμη…
τα μάτια μου ζωγράφισε ο πόνος
πληγές που δύσκολα
γιατρεύει μόνο ο χρόνος.

Στάσου στα πόδια σου καρδιά μου και προχώρα
δύσκολο αύριο μα θα’ ναι καλύτερο απ’ το τώρα.

Εύκολο γλυκό

Δείτε ένα γλυκό στιγμιαίας έμπνευσης.

Υλικά:
Για την κρέμα:

6 κουτ.σούπας άνθος αραβοσίτου βανίλια
600 γρ.γάλα πλήρες
100 γρ.ζάχαρη
3 κροκάδια
1 κουτ.σούπας μαργαρίνη

Για τη βάση:

2 πακέτα πτι- μπερ
1 ποτήρι γάλα
1/4 φλυτζανάκι του καφέ ποτό βύσιννο.

Για την σαντιγύ:

1/4 φλυτζανάκι ποτό βύσιννο( φτιαχτό)
2 γεμάτες κουτ.σούπας μερέντα
2 φάκελοι garni Γιώτης
200 γρ.γάλα.
1/4 φλυτζανάκι του καφέ ποτό βύσιννο

Πως το κάνουμε.
Χτυπάμε την σαντιγύ,σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία.
Τη βάζουμε στο ψυγείο.
Έπειτα βάζουμε 100 γρ.γάλα μαζί με το άνθος αραβοσίτου και τα κροκάδια και χτυπάμε στο μπλέντερ.
Τα προσθέτουμε στο υπόλοιπο γάλα – μαζί με τη ζάχαρη και μαργαρίνη-που έχουμε βάλει να κάψει κι ανακατεύουμε συνέχεια,ώσπου να πήξει.
Αφήνουμε να κρυώσει και ρίχνουμε τη μισή σαντιγύ.
Σπάμε τα μισά μπισκότα , ρίχνουμε μισό ποτήρι γάλα σ’ ένα μπωλ,κι ανακατεύουμε να μαλακώσουν.
Τα στρώνουμε σε μια φόρμα και από πάνω την μισή κρέμα,έπειτα τα υπόλοιπα μπισκότα και την υπόλοιπη κρέμα.
Στη σαντιγύ προσθέτουμε τη μερέντα κι ανακατεύουμε καλά.
Καλύπτουμε την κρέμα μ’ αυτή.
Βάζουμε στο ψυγείο για 12 ώρες.
Πασπαλίζουμε με καρύδι.
Αν το γλυκό δεν προορίζεται για παιδιά βάλτε περισσότερο βύσιννο,γίνεται τέλειο.

Αχλάδια στο καταχείμωνο.

Έχετε ακούσει την παροιμία» της γριάς το καταχείμωνο,σύκα της μυρίσανε;»
Σύκα δεν ξέρω αν βρήκε αλλά αχλάδια δένουν.
Μεσ’ το χειμώνα,μεσ’ την παγωνιά η αχλαδιά απέκτησε καρπούς..
Γίνεται;  Να που γίνεται!!!

Βασιλόπιτα

Για τη νέα χρονιά…. βασιλόπιτα.

Υλικά

7 αυγά
6 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο
1 ποτήρι καλό ελαιόλαδο
1/2 ποτήρι μαργαρίνη
6 κοφτά κουτ.γλυκού baking powder
5 βανίλιες
Ξύσμα από ένα πορτοκάλι
Ή 1 κουτ.γλυκού μαχλέπι
1 ποτήρι γάλα
2 κουτ.γλυκού ούζο ή
1/2 φλυτζανάκι του καφέ κονιάκ
3 ποτήρια ζάχαρη

Πως το κάνουμε:

Αφήνουμε τ’ αυγά σε θερμοκρασία
δωματίου.
Χτυπάμε τ’ αυγά με τη ζάχαρη και τα ασπράδια χωριστά σε μαρέγκα.
Μέσα στα κροκάδια προσθέτουμε το λάδι και τη μαργαρίνη συνεχίζοντας το χτύπημα με μίξερ.
Έπειτα ρίχνουμε το γάλα,τα μυρωδικά ,το baking και το αλεύρι ( κοσκινισμένο).
Χτυπάμε καλά και προσθέτουμε τη μαρέγκα ανακατεύοντας με κουτάλι πλέον.
Αδειάζουμε το μείγμα σε βουτυρωμένο ταψί Νο 34 ,προσθέτουμε το φλουρί τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε στους 170 με αέρα στην αρχή για 1 1/2 ώρα.
Αφήνουμε λίγο να κρυώσει κι αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα.
Σχεδιάζουμε σε χαρτόνι τους αριθμούς της χρονολογίας και τοποθετούμε πάνω στην πίτα.
Πασπαλίζουμε καλά με ζάχαρη άχνη κι αφαιρούμε με προσοχή.
Επίσης μπορούμε με σαντιγύ,σιρόπι σοκολάτας,τρούφα να διακοσμήσουμε.
Καλή χρονιά!!!